با کاهش روابط اجتماعی در خانههای امروزی نسبت به گذشته، توجه به خصیصههای محیطهای مسکونی اهمیت یافته است. تحقیقات از فردگرایی به عنوان منشأ ناهنجاریهای اجتماعی از جمله: عدم شناخت خود، خودکمبینی، اختلالات روانی، پیری زودرس و افزایش معضلات اخلاقی در میان جوامع شهری امروزی یاد میکنند. خانه به عنوان اصلیترین محیط زندگی انسان نقشی تعیینکننده در بروز رفتارهای اجتماعی افراد دارد؛ بنابراین افزایش دانش طراحان نسبت به خصیصههای مطلوب محیط در جهت ارتقای نقش اجتماعی افراد در خانه میتواند بر کاهش فردگرایی اثرگذار باشد. هدف تحقیق حاضر شناخت مؤلفههای کالبدی مؤثر بر میزان تعاملات اجتماعی ساکنان در محیط خانه است. بدین منظور با روش تحلیلی و استفاده از ابزار پرسشنامه دو گونۀ مسکن (بدون حیاط و حیاطدار) در شهر ایلام بررسی گردید. برای گونۀ مسکن حیاطدار از 41 نفر و برای گونۀ مسکن بدون حیاط از 34 نفر پرسش شد؛ این افراد به صورت تصادفی از بین کسانی انتخاب شدند که تجربۀ زندگی در این گونه مسکنها را داشتهاند؛ نتایج تحقیق نشان داد که سه متغیر مجاورت عملکردی، سبک زندگی و نیاز به کمک متقابل، عوامل مهم و مشترک در اجتماعپذیری افراد در دو گونۀ مسکن بوده است. در نهایت پیشنهاد شد که از توسعۀ خانههای بدون حیاط جلوگیری شود و در صورت عدم تحقق این امر به حضور حیاط در طبقات برای هر واحد مسکونی توجه گردد؛ همچنین فارغ از ابعاد و مساحت حیاط، هندسۀ قرارگیری حیاط نسبت به خانه مد نظر طراحان باشد.
ضرغامی, اسماعیل, & باقری, حسین. (1397). شناسایی عوامل مؤثر بر اجتماعپذیری در دو گونۀ مسکن حیاطدار و بدون حیاط (مورد مطالعه: ناحیۀ یک منطقۀ آزادگان شهر ایلام). فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 19(60.61), 7-19.
MLA
اسماعیل ضرغامی; حسین باقری. "شناسایی عوامل مؤثر بر اجتماعپذیری در دو گونۀ مسکن حیاطدار و بدون حیاط (مورد مطالعه: ناحیۀ یک منطقۀ آزادگان شهر ایلام)". فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 19, 60.61, 1397, 7-19.
HARVARD
ضرغامی, اسماعیل, باقری, حسین. (1397). 'شناسایی عوامل مؤثر بر اجتماعپذیری در دو گونۀ مسکن حیاطدار و بدون حیاط (مورد مطالعه: ناحیۀ یک منطقۀ آزادگان شهر ایلام)', فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 19(60.61), pp. 7-19.
VANCOUVER
ضرغامی, اسماعیل, باقری, حسین. شناسایی عوامل مؤثر بر اجتماعپذیری در دو گونۀ مسکن حیاطدار و بدون حیاط (مورد مطالعه: ناحیۀ یک منطقۀ آزادگان شهر ایلام). فصلنامه علمی فرهنگ ایلام, 1397; 19(60.61): 7-19.